Java

Java

Na een relaxte en korte vlucht van Penang naar Jakarta namen we direct de bus naar het centrum van Jakarta. Onderweg bleek dat ook Jakarta met zo’n 8 miljoen inwoners een redelijk vieze stad is. Eenmaal aangekomen op de plek die we van te voren hadden uitgezocht, een backpackers wijk, was het behoorlijk aan het regenen. Dus besloten we maar zo snel mogelijk binnen te gaan zitten bij een restaurantje vanuit waar we zonder bepakking op zoek zijn gegaan naar een hotel. Dit werd een aardig verlopen guesthouse. Natuurlijk erg goedkoop, maar tevens zonder enkele luxe!
’s Avonds zijn we bij een leuk bruin cafe beland en kwamen we al snel aan de praat met de plaatselijke jeugd! Zeer gezellig! In de kroeg stond een pool biljart. Je kon je naam opschrijven op een blackboard om mee te doen. De winnaar bleef telkens staan. Erg leuk en op deze manier geen gezeik dat iemand de hele avond de pooltafel bezet houdt! (Behalve Ro dan die 5 potjes achter elkaar won!!)

De volgende morgen zijn we snel uitgecheckt in ons vervallen kamertje en hebben twee luxe kamers in een nabijgelegen hotel geboekt. Annemarie en Martijn zullen in de loop van de middag aankomen vanuit Nederland, die waarschijnlijk behoorlijk gaar zullen zijn na hun lange vlucht! Om een uurtje of 6 ’s avonds hebben we ze opgehaald van het vliegveld. Het leek direct of we elkaar de vorige week ofzo nog gezien hadden; erg vertrouwd!!
We vertrokken met de taxi, wel zo makkelijk, naar het hotel.
Lekker opfrissen en daarna een heerlijke borrel met dito indonesisch voedsel genuttigd. We gingen even later weer naar dezelfde kroeg als de vorige avond. Opnieuw was het er erg gezellig en waren er wederom dezelfde mensen aanwezig die we de dag ervoor hadden leren kennen. Moe en voldaan belandden we later in ons frisse bedje.

Na het ontbijt zijn we met de trein naar diverse oude historische sites vertrokken. We hebben door een armoedige kampong gelopen, waar de mensen ons verrast, maar erg vriendelijk begroetten. Via een watertaxi kwamen we op een gegeven moment bij de dutch harbor uit. We waren op zoek naar het oude Batavia, wat door de Nederlanders is gebouwd, naar Amsterdams voorbeeld. We gaven de hoop bijna op, toen er een gids van het oude stadhuis naar ons toe kwam om een praatje te maken. Hij nam ons vanaf dat moment op sleeptouw. Zo kregen we een rondleiding door het stadhuis, liet hij ons Batavia zien (één straat verder dan waar we gezocht hadden..), oude pakhuizen, een houten ophaalbrug en het huis van Multatuli.
Na de gids te hebben bedankt en betaald voor zijn interessante tocht, vertrokken we weer per trein naar ons stadsdeel van Jakarta.

De dag erna hebben we de trein genomen naar Bandung, een stad circa 200 kilometer ten oosten van Jakarta. We belandden in een gezellig hotel, waar de kamers echter zeer ranzig waren! Toch zijn we daar twee nachtjes gebleven. In Bandung zelf is eigenlijk niet veel te beleven voor een toerist, dus besloten we een dagtrip te maken. We begonnen bij diverse rijstvelden, die erg mooi gelegen waren tegen heuvel- en berghellingen aan (van die mooie terrassen). Even later reden we verder in de richting van de Tangkuban Prahu vulkaan. Te voet kon je door de gehele krater lopen. Overal om ons heen zag je dode, verkoolde bomen en stenen, stenen en nog eens stenen.. De vulkaan zelf was in 2002 voor het laatst uitgebarsten. Diverse rookpluimen, kokende plassen en zwavelmeertjes kon je vanaf een kleine afstand met eigen ogen bekijken, prachtig!. De tocht naar beneden was nogal pittig (zeker als je op slippers loopt...). Toch zijn we zonder kleerscheuren weer bij de voet van de vulkaan aangekomen. De dagtocht eindigde bij een hotspring. Een natuurlijke bron (echter wel uitkomend in een door mensen gebouwd zwembad), met heerlijk warm water van circa 40 graden celsius. Dat hadden we na de warme en pittige wandeltocht echt nodig!!
Eenmaal terug bij ons hotel in Bandung zijn we om de hoek bij “the Hoek” wezen eten. Lekkere hapjes, schoon en inclusief Karaoke zorgden voor een leuke afsluiting van de toch wel inspannende dag! Nog even langs het treinstation gelopen om te kijken hoe laat de volgende ochtend onze trein naar Pandangaran zou vertrekken. 8.00 uur ’s ochtends, dus maar snel onder de wol..

De reis verliep redelijk relaxed. Trein was goed, behalve dan dat om het uur de gehele dorpsbevolking de trein in kwam lopen om hun waren te verkopen.. Na de treinrit moesten we de bus nemen om in Pandangaran te komen. Dit werd een lokale bus, waar ongeveer twee keer zoveel mensen in konden als dat er stoelen waren.. beetje krap maar wel knus!

De hotels in Pandangaran zaten aardig vol. Toch hebben we voor de eerste nacht een super mooi gelegen hotel gevonden, Adam’s Homestay. Het was een villa met bijgebouwen met daar tussenin een mooi aangelegde tuin met zwembad. De kamers waren erg sfeervol ingericht en de badkamers waren half in de open buitenlucht. Helaas waren onze kamers slechts 1 dag beschikbaar, dus moesten we voor de volgende dag op zoek naar een ander verblijf. In ons nieuwe onderkomen hebben we direct bij het inchecken diverse tours geboekt. De gehele rit naar Bali, met onderweg diverse stops en dagtripjes. We hadden een zogenaamd open ticket, zodat we zelf aan konden geven wanneer we weer verder willen reizen.
Nadat we dat allemaal geregeld hadden, zijn we lekker op het strand gaan liggen zonnen. De stroming in de zee was erg heftig, dus zwemmen lukte haast niet.

De eerste trip begon met een bezoek aan een bruine suikermakerij. We hebben daar lekker wat gesnoept en zijn toen doorgereden naar een Wajang poppenmaker. Deze kunstenaar had een jaar daarvoor een prestigeuze Aziatische prijs gewonnen met zijn zelfgemaakte poppen en poppenspel. Na ons eerst verteld te hebben hoe hij deze houten marionetten maakte, liet hij ons verschillende stukken zien uit zijn poppenshow. Het enthousiasme spatte er vanaf! We konden het niet laten en hebben twee poppen gekocht. De Aziatische (Indiase) versie van Romeo en Juliet.
We vertrokken hierna naar de green canyon; een groene rivier door de jungle. We werden met een boot naar een eindpunt gebracht, waar je verder tussen de rotsen door kon zwemmen. Zeer mooie natuur en snelle stroomversnellingen. Even later vetrokken we naar het nabijgelegen strand om daar te lunchen en een uurtje of wat te luieren en zwemmen. Van daaruit reden we weer naar ons hotel. De dag na onze trip zijn we lekker wezen relaxen en brachten de tijd voornamelijk op het strand en het terras door.

We vertrokken opnieuw met een bus-trein combi naar Yogyakarta waar we vooraf al een mooi hotel hadden geboekt. De eigenaar was een kunstenaar en had zich helemaal uitgeleefd op de kamers! Na de redelijk lange rit ernaartoe bleven we ’s avonds bij het hotel en hebben lekker gegeten en de nodige biertjes genuttigd! Yogya is de stad waar diverse paleizen en oude gebouwen van de sultan staan. Daar hebben we dan ook meerdere van gezien tijdens onze stadswandeling. Ook in Yogya hadden we een trip geboekt. Ditmaal naar een Batikmakerij en zilversmid, vanwaar we door reden naar twee tempels; de welbekende Borobudur en de Prambanan. Beide waren van hindoestaanse en gedeeltelijk buddhistische komaf. De tempels waren rond 900 gebouwd en helaas door een zware aardbeving in 2004 behoorlijk beschadigd. Echter door diverse hulp was vooral de Borobudur weer glorieus opgebouwd. Een gigantische tempel van 180 bij 65 meter, opgebouwd uit 7 lagen, waar je volgens de buddhistische traditie drie keer van onder naar boven met de klok mee moet lopen. De lagen geven de kwaliteit van je leven aan, voordat je uiteindelijk bovenin opgenomen kan worden in de hemel.

De tocht die we na Yogyakarta gingen maken was een behoorlijk avontuur... Helaas wordt je door de tourguides niet echt goed geïnformeerd. We zouden ongeveer een uurtje of 8 rijden naar de Bromo, een actieve vulkaan. We vertrokken nog goed gemutst rond een uurtje of negen in de ochtend. De bus was oud, vol met mensen en behoorlijk warm, omdat de airco het niet echt goed deed. Helaas voelde Anne zich ook niet lekker (zwak uitgedrukt). Uiteindelijk waren we rond 21.30 aangekomen in ons ‘skidorp’. Het was daar bovenin de bergen circa 5 graden celsius, dus trokken we meteen de winterjassen aan die we daar gehuurd hadden. Lange broek, trui en schoenen en sokken erbij en we konden er wel aan wennen! Het restaurant bij het hotel deed echt aan als een apres-ski bar. Best vreemd als je voordurend in de tropische warmte rondreist en ineens zoiets meemaakt!
We gingen na het eten (inmiddels 11.30) direct naar bed, want we werden ’s nacht om 3.15 uur gewekt. Met diverse Jeeps reden we naar een berg, waar we wachten op de zonsopkomst. Zó mooi!! We bevonden ons boven en in de wolken. Bergtoppen en de Bromovulkaan staken er bovenuit en werden door de opkomende zon zeer mooi verlicht. Dit was het vroege opstaan meer dan waard! Bij terugkomst in het hotel hebben we nog snel wat ontbeten en maakten we ons klaar voor de (wat een verassing) ‘helse’ tocht naar Bali..

Wordt vervolgd!!