Lombok

Lombok

Na een boottocht van circa 4 uur kwamen we aan in Lembar de westelijke haven van Lombok. We besloten direct door te reizen naar Senggigi; een badplaats in het westen van het eiland. Wat direct opviel waren alle moskeeën, al dan niet in aanbouw, die tijdens de Rammadan bijna onophoudelijk doorbrullen beginnend om 3.00 ’s nachts pfff! In Senggigi waren we op het eerste oog nogal teleurgesteld. Volgens diverse bronnen zou dit namelijk de place to be zijn op Lombok. Echter was het nogal vervallen en er was nogal wat leegstand. Maar na een tijdje zoeken had Remco een mooie accomodatie gevonden. Batu Balong, prima bungalows met warm water, een mooi aangelegde tuin, restaurant, zwembad aan het strand én ver van de moskeen!
We hadden al vernomen dat je ’s avonds in een locale tent (met blauw zeil) zeer goed kon eten. Nadat we op een terrasje lekker hebben gekaart met de nodige Bintangetjes erbij kwamen we daar (te) laat aan, zodat er bijna niets meer op het menu stond maar wat er nog wel was smaakte goed.
De volgende dag hebben we lekker bij het zwembad en de zee gelegen en maakten we kennis met Mimi en Jefta; de eigenaars van een leuke strandtent, waar we sindsdien niet meer weg te slaan waren! Super aardige mensen, ze waren onlangs in Nederland geweest en deelde voortdurend dropjes, wilhelmina pepermuntjes etc uit, erg leuk. Verder heerlijk eten een erg lekkere cappuccino milkshake :). Toen we vertelden dat Papa Paul de volgende dag aan zou komen bood Jefta direct aan om ons naar het vliegveld te brengen om hem op te halen, relax!

Paul kwam rond 7 uur ’s avond aan. Na alle verplichte handelingen (visum, sprayen tegen de griep etc) en een hele dikke welkomsknuffel stapte hij bij ons in de auto. Reineke en Remco waren ons aan het opwachten in het hotel en nadat Paul een beetje gesetteld was, hebben we bij Mimi en Jefta gegeten en een biertje gedronken.
Omdat Paul natuurlijk nog een beetje gaar was van de lange reis hiernaartoe (inclusief sightseeing trip in Singapore waar hij 10 uur overstaptijd had), genoten we de volgende dag nogmaals van een rustdagje bij zwembad en zee. We besloten om ’s avonds opnieuw naar de blauwe tent te gaan. Vooral omdat je daar een tonijnsteak van 1 kilo kon bestellen voor omgerekend 6 euro. Dit was smullen!! Nadat onze maagjes goed gevuld waren hebben we in de haven een boot gecharterd die ons de volgende ochten naar de Gili eilanden zou brengen. ’s Morgens vroeg uitchecken en met alle bagage in een zogenaamde ‘spinboot’ op weg naar Gili Meno, het kleinste en ook meest rustige eiland van de drie noordelijke Gili’s. We hadden een mooie overtocht langs de kustlijn van Lombok over redelijk rustig water.

Gili Meno is met recht een klein paradijsje. Mooie witte stranden, geen auto’s of scooters (wel veel paard en wagens) en een beetje terug in de tijd. Zo was het water een beetje brak (warm water was niet aanwezig), geen internet en bijvoorbeeld ook geen controle/politie op het eiland. De Gili eilanden zijn erg geschikt voor snorkelen en duiken. Overal omringd door koraalriffen (sommige daarvan helaas wel volledig vernield door o.a. dynamietvissen). Remco besloot dus direct een aantal duiken te gaan maken. Rieneke bleef lekker op het strand of in de strandtentjes een boek lezen en wij hebben een dagje snorkelspullen gehuurd. Omdat de stroming af en toe zeer heftig was bleven we redelijk dicht bij de kust. En dat werd ’s middag erg lastig omdat bij laagtij het koraal ongeveer bloot lag. De volgende dag besloten we dan ook een bootje te charteren die ons op de mooie snorkelplekken kon droppen en een eindje verderop weer kon oppikken. Naast hele mooie visjes in alle kleuren van de regenboog hebben we ook 5 grote zeeschilpadden gezein, prachtig! Voor de lunch zijn we op een ander eiland afgezet, Gili Tranwangan. Dit is de grootste van de drie en meer een party eiland. Na de lunch hebben we hier nog wat rond gelopen, het was ook mooi maar niet zo pittoresque als Gili Meno. Op de terugweg zijn we nog 1 keer wezen snorkelen en belanden toen een beetje moe, maar zeer voldaan, bij ons favoriete strandtentje en Eem natuurlijk op het strand om schelpjes te zoeken :)..

We besloten de volgende dag naar de voet van de grote vulkaan te gaan. Met de boot en bus, richting een traditioneel dorpje Tetebatu. Onderweg kwamen we langs de Monkey Forrest waar we uit zijn gestapt om de aapjes wat pinda’s te geven en natuurlijk veel foto’s te maken, erg leuk en de aapjes waren deze keer erg beleefd dat was wel fijn. Tetebatu ligt midden in de rijst- en tabaksvelden. Prachtig natuur, waar het erg mooi wandelen is en een paar graden koeler Er waren welgeteld 4 accomodaties te vinden we waren dus al lang blij dat er 3 redelijk nette kamer beschikbaar waren.
In het restaurant van het hotel was een pingpong tafel aanwezig, waar we de nodige uurtjes gesport hebben! En we hadden pannekoeken met hagelsag en banaan voor ontbijt hmmm!
Ons favoriete restaurantje was maar een paar honderd meter verderop. Op de menukaart werd al aangegeven dat het absoluut geen fastfood restaurant was. Het eten was inderdaad van zeer goede kwaliteit, maar het bleek dat ze het werktempo van de keuken bedoelden.. Af en toe was het 3 uur wachten op je eten.. Om de tijd te doden en omdat het gewoon gezellig was speelden we dan een potje Rikken.

We hebben nog een dagje in de regio gewandeld en zijn daarna met een busje naar het zuiden van Lombok afgereisd. Via enkele locale handicrafts (o.a. bamboe, batikpainting en een commercieel traditioneel dorp ) naar Kuta Lombok.
Eenmaal aangekomen in Kuta begrepen we dat diverse Arabieren zeer veel geld in de regio gaan investeren (gelezen in de krant). Erg mooie kustlijnen, prachtige stranden en baaien, maar alles en dan ook echt alles was zo ongeveer vervallen. Het zou daar zó mooi kunnen zijn! We vonden een hotel met zwembad, waar we maar 1 nachtje bleven. Het wembad was namelijk erg vies, we hadden maar 1 handdoek per kamer (waren op) en het ontbijt was zeer karig. De volgende morgen zijn Paul, Eem en Remco met een Bemo (klein taxiwagentje) verderop wezen zoeken naar een andere accomodatie, daar was behalve een parchtige baai helaas helemaal niks, echter had Rieneke in Kuta zelf een ander hotel gevonden waar we gelijk naartoe zijn verhuisd.
We hadden een restaurantje gevonden, waar de eigenaar de chefkok van het luxueuze Novotel was geweest. Dit was op de kaart duidelijk te zien! Zeer mooie gerechten voor een zeer zachte prijs! Hier zijn we dan ook voornamelijk wezen eten. Daarbij zorgden we ervoor dat zijn biervoorraad behoorlijk uitdunde en hebben weer diverse malen gekaart.

Op donderdag 17 september trouwen vrienden uit Nederland, Peter en Jessie. Via de mail hadden we vernomen dat ze graag een envelop wilden hebben. De mooiste envelop zal echter een prijs winnen (dat móet Jessie bedacht hebben!). Eem kreeg direct het idee om een mooie envelop te gaan maken van diverse schelpen en wit strandzand. Op Gili Meno hadden we alop diverse stranden kleine schelpjes in diverse kleuren verzameld en in Kuta werden dit er nog veel meer. Samen met Rieneke zijn we dan ook meerdere uurtjes over het strand wezen struinen op zoek naar de juiste kleuren en maten.
Hierna volgde het monnikenwerk om alle losse schelpjes op de juiste plek te plakken en daarna het zand er omheen te strooien. Eem heeft er van genoten om dit te maken! Jammer dat we er op de trouwerij zelf niet bij kunnen zijn, maar op deze manier hebben we toch ons schelpje bij kunnen dragen!

Na Eem haar artistieke inspanningen was er de dag van haar verjaardag. Rieneke had van garen en koraal een mooie verjaardags slinger gemaakt en tijdens het ontbijt hebben we kadootjes gegeven. We hadden besloten om de dag zelf verder in Senggigi te vieren, dus gingen we na het ontbijt weer in de auto. We hadden weer bij hetzelfde hotel een kamer geboekt en liepen daarna direct door naar het restaurant van Mimi en Jefta. Die waren weer blij verrast dat we er waren. Mimi heeft voor de lunch nog een speciale verjaardags soep voor Eem gemaakt. ’s Middags weer lekker zwemmen, masage/pedicure en relaxen.
Na een heerlijk diner en daarna een overheerlijk kopje espresso in het Illy tentje, besloten we om naar een grandcafe te gaan, waar live muziek werd gespeeld. Hier hebben we heerlijke cocktails genuttigd. We wilden niet vroeg gaan slapen op Eem dr verjaardag dus liepen we even later verder naar een nachtclub. Hier hebben we allemaal lekker gedanst en nog een aantal biertjes gedronken. Rond een uurtje of half vier ’s nachts belandden we nog bij Mimi en Jefta. Ze waren er zelf niet meer, maar hadden speciaal voor ons een koelbox met bier achter de bar klaargezet. De dag erna was al weer Paul zijn laatste dag in Lombok. Dus weer vroeg op voor het ontbijt en nog van de laatste massage genoten bij het zwembad. Ook nu wilde Jefta ons weer naar het vliegveld brengen. Na Paul te hebben uitgezwaaid belandden we vroeg in ons bedje, wat echt wel nodig was na de vorige nacht!

We zijn met Rieneke en Remco nog één extra dagje in Senggigi gebleven en zijn daarna met zijn vieren weer met de boot naar Bali gegaan. Na 1 nachtje in Padangbai besloten we om ons samenzijn met nog een paar dagen te verlengen op Kuta Bali. Het echte feestparadijs van Bali. Lekker chillen en shoppen, voordat ons vliegtuig vanaf Bali vertrekt naar Singapore.