Australië part deux

Aangekomen in het plaatsje Jennings in de outback van Australië. Jaap had ons met de auto gebracht en na even zoeken, vonden we de pub die Rieneke van tevoren had gereserveerd. Het is inderdaad een erg klein plaatsje dat op de grens ligt van Queensland en New South Wales met zo’n 200 inwoners. Aan de andere kant van het spoor (ca 1 min lopen) ligt Wallangara met wel 300 inwoners en waar het gelijk één uur vroeger is. Bij binnenkomst in de pub, werden we direct uitgenodigd een biertje te drinken. De eigenaresse, haar zoon en de barman gaven ons direct een goed gevoel, zo werd direct gevraagd of we al plannen hadden voor het eten. Ze hadden mooie steaks liggen van zo’n 400 gr per stuk voor op de BBQ en vanwege het feit dat er verder geen restaurant is in de omgeving leek ons dit een zeer goed plan. Even later zaten we aan tafel te genieten van in totaal 1.6 kilo aan mals rundervlees..

De volgende dag zijn we naar een wijnboer gegaan om lekker te proeven en in te slaan voor een van de grootste sportspektakels in Australië; de Melbourne Cup. Deze paardenrace wordt spectaculair gevierd, waarvoor zelfs de lessen op school tijdelijk onderbroken worden. Het is een traditie om mooi gekleed te gaan, hoedje op (echt iets voor Bea en co) en kip, champagne en aardbeien voor de lunch. Rien en Eem hadden hun hoedjes dan ook erg mooi versierd met echte bloemen en dat werd zeer gewaardeerd! Helaas was onze hele voorraad wijn en dergelijke de dag voor het evenement al geslonken tot..0 en hadden we dus een behoorlijke kater op de dag zelf...
Toch waren we (nog) aardig fris en vrolijk en schoven we in de pub aan voor de heerlijke lunch. De zoon van de eigenaresse had ons goed bedeeld, aangezien we geen glaasje, maar fles na fles champagne aangeboden kregen. De dag was erg gezellig, helaas geen geld verdiend met het wedden op de paarden zelf, maar wel erg leuk om zoiets traditioneels mee te maken, en dan vooral in zo’n kleine gemeenschap. De lokale bevolking kijkt namelijk erg uit naar deze dag en dat hebben we gevoeld, het ene naar het ander muntje verdween in de jukebox en Rien en Eem stonden tot diep in de nacht te swingen op oude toppers.

We besloten de dag erna door te reizen naar Ballina in de buurt van Lennox Head waar we met z’n vieren een huisje hadden gehuurd. Hier hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Het enige wat erg is bijgebleven en zeker voor herhaling vatbaar is, was het Lawnbowlen. Een combinatie van Jeu de Boules en Curling. De bedoeling was om over een afstand van circa 30 meter de bijna ronde ballen zo dicht mogelijk bij de van tevoren gedropte bal te rollen. Aangezien de ballen aan één kant verzwaard zijn, gaat het rollen met een behoorlijke boog, wat het best lastig maakt om deze ‘sport’ onder de knie te krijgen. Ik geloof dat we de gemiddelde leeftijd op de club met zo’n 50% naar beneden haalden, maar we hadden samen de grootste lol!

Eenmaal in Lennox Head aangekomen, waren we blij verrast met ons appartement. We dachten in een klein huisje te zitten, maar het bleek een grote woning met vier slaapkamers, twee badkamers, een grote woonkamer en open keuken met alles erop en eraan. Het lag daarbij direct aan de zee! We besloten om eerst inkopen te gaan doen, om ’s avonds overheerlijk te gaan eten. Eigenlijk hebben we elke dag dat we hier waren superlekker gekookt en zijn dus niet uit eten gegaan. Vooral aan het eind van ons verblijf, toen R&R culinair gingen koken (5 gangen diner) was het heerlijk smullen!! Naast een mooi strand heb je in Lennox Head ook een groot teatree meer waar rondom diverse teatree bomen stonden waarvan de wortels het water bruinig kleuren. Erg goed voor onze huidjes!!
Al en Gary kwamen ons de laatste dag nog opzoeken en zijn een nachtje blijven slapen. Dit was natuurlijk weer erg gezellig en we maakten het dan ook laat. De morgen erna namen we vroeg afscheid van zowel hen als van R&R, omdat we weer met zijn tweetjes door gingen reizen naar Sydney.

We hadden een trein geboekt, die ons in 10 uur naar de grootste stad van Australië zou brengen. Helaas was de trein gecancelled en stond er een bus voor ons klaar. Na een lange busrit kwamen we aan in Sydney waar we met Mandy en Tim hadden afgesproken. We bleven bij hen slapen, in hun erg mooie appartement. We hebben ’s avonds lekker bijgekletst. Tim was het eerste weekend hard aan het studeren en Mandy was een beetje ziekig, dus besloten we de eerste dag zelf een beetje te gaan rondlopen. Als echte toeristen zijn we een mooie wandeling gaan maken in de omgeving van Sydney Harbour waar ook het Opera House zich bevindt.
De dagen erna namen ze ons meerdere keren op sleeptouw door de omgeving. Sydney is écht een erg mooie stad. Vol met mooie gebouwen, parken, diverse stranden en natuurlijk een heerlijk klimaat. Erg begrijpelijk dat Mandy hier naartoe is verhuisd!

Op Ro zijn verjaardag zijn we ’s avond naar een komisch toneelstuk geweest in het Opera House. Nauurlijk erg leuk om hier binnen een keertje rond te kijken, maar de voorstelling zelf was ook nog eens erg de moeite waard! Na afloop stonden Mandy en Tim voor de deur te wachten in hun auto. We gingen naar diverse mooie plekjes in de stad, waar je ’s avonds een mooi uitzicht had over de stad. Volgens traditie had Mandy heerlijke cupcakes meegenomen en dronken we een flesje bubbels. Heel erg gezellig en erg speciaal om je verjaardag te vieren aan de andere kant van de wereld.
We hadden te horen gekregen dat we beslist een tripje moesten gaan maken naar de blue mountains, ten westen van Sydney. Helaas hadden we net een dag uitgekozen dat het weer niet mee wilde werken (regen en mistig), maar ja, dat belette ons niet om toch de trein te pakken en een tocht te gaan maken door dit mooie natuurgebied. Eigenlijk was het weer juist erg speciaal. De mist gaf de bergen en de ravijnen juist een speciaal tintje; het zag er af en toe zeer spookachtig uit...
We zijn in totaal twee weken in Sydney gebleven. Het was erg leuk om Mandy en Tim beter te leren kennen en om mee te maken hoe zij haar leven in Australië beleefd!

Na diverse malen gebeld te hebben met een autoverhuurbedrijf (www.standbyrelocs.com.au) kreeg Eem het voor elkaar om een relocation te regelen richting Melbourne. Het betrof een klein camperbusje met keuken, en een 2p bed, die van Sydney naar Meblourne gereden moest worden. Het mooie van een relocation is, dat je geen huur hoeft te betalen, en dat je een bedrag krijgt voor de benzine. We hebben in totaal voor 1400 km rijden ongeveer 15 euro betaald!
Onderweg zijn we via de kust gereden langs o.a. Jervis Bay en Merimbula, waar we op mooie plekjes hebben gepauseerd en overnacht. De auto moest binnen drie dagen afgeleverd worden in Melbourne, dus hadden we nog net de tijd om op Phillip Island de pinguin parade te zien. Na zonsondergang komen duizenden pinguins uit het water, om hun babys te voeden en te overnachten. Helaas was het een commerciele aangelegenheid, maar dat maakte het niet minder leuk om deze schattige beestjes te zien!

Ook in Melbourne zouden we weer bekenden gaan ontmoeten. Paul en zijn vrouw Betul. Paul was tien jaar geleden een collega van Ro op Vlieland (je weet wel, waar hij het jaar daarop Eem leerde kennen). Ze zijn vlak daarna geëmigreerd naar Australië en woonden dus al 10 jaar down under. We verbleven in een hostel in het centrum van de stad en hadden direct de eerste avond met elkaar afgesproken. We borrelden en aten heerlijk in een leuk hip tentje en kletsten een eind weg. Ze nodigden ons uit de volgende dag bij hun thuis te komen eten, zo gezegd zo gedaan. Na een leuke wandeling in St Kilda pikten ze ons op en aten we een gezellig hapje samen met nog een vriend van hen (een van de beste windsurfers van Australië).
Paul werkt in een surfshop en ze zijn beiden echte surf-freaks, ze namen ons de volgende dag dan ook mee voor een middagje ‘standup peddling’. Op een hiervoor speciaal gemaakte surfboard, sta je rechtop en heb je een grote peddel die je gebruikt om vooruit te komen. Na en paar keer kopje onder te zijn gegaan, ging het Eem goed af.
Betul heeft haar eigen marketing bedrijf en heeft een pattent aangevraagd op een recyclebare babystoel. Op het moment dat we hen bezochten was het product net door de diverse tests gekomen en was ze klaar om het in productie te laten nemen. Ze heeft de stoel “Belkiz Feedaway” genoemd en is naast Australië binnenkort ook te koop in de EU en Amerika. Aangezien vele vrienden en kennissen in Nederland het afgelopen jaar papa en mama zijn geworden raden we hen aan om het product eens te bekijken op http://www.belkiz.com.au Wij denken in ieder geval dat het een behoorlijke hit zou kunnen worden en wellicht kunnen we haar helpen om het product in Nederland aan de man te brengen!

Na ons gezellige verblijf in Melbourne was het tijd geworden om afscheid te nemen van Australië. Onze vlucht gaat weer in de richting van Penang, Maleisië, waar we Pascal zullen treffen in het appartement. We gaan de laatste maand van onze reis nog even genieten van het heerlijke weer in Maleisië en Thailand, voordat we met kerst weer in Nederland zullen aankomen...