Verder op weg

Bericht 2: v.a. Ma 9 maart

Vandaag was weer een zeer hete dag, dus besloten we naar een ‘luxe’ resort te gaan om te zwemmen. Zonder Tom-Tom is het best moeilijk zoiets te vinden, dus ouderwets met een kaartje van de regio in de hand op zoek naar Felix’ resort. Op de plek waar het eigenlijk zou moeten zijn was echter niets te vinden dus besloten we om maar door te lopen richting de echte River Kwai bridge. Deze kon je per voet ‘overbruggen’ met aan weerzijden ruimte om te gaan staan wanneer er ineens een trein aankwam. Deze maken hier echter zoveel herrie, dat je de trein kilometers van tevoren aan kunt horen komen!

Bij de brug hebben we lekker geluncht en zijn daarna te voet weer terug gegaan naar ons stadje. Ro is daar naar de kapper geweest, waar je na de knipbeurt nog een fijne hoofd- en schouder massage kreeg.

We probeerden vroeg te gaan slapen, omdat de volgende dag ons vertrek uit Kanchanaburi gepland stond. Dit viel echter niet goed, we zaten duidelijk nog in een ander ritme! Dus de volgende morgen met dikke ogen en grote wallen op weg naar Ayattuya.

Voordat Bangkok de hoofdstad werd van Thailand was deze mooie tempelstad de capital van voormalig Siam. Dit was dan ook te zien qua gebouwen en dergelijke.
We wilden naar het Sherwood guesthouse, wat gerund werd door een Engelse expat, omdat daar een zwembad bij zat. Helaas waren alle kamers volgeboekt, dus besloten we naar een andere accomodatie te gaan. Lang leve de Lonely Planet! De eigenaresse aldaar was een zeer vriendelijke chinese oma, die met een zeer vermakelijk accent engels sprak. Omdat we de avond/nacht ervoor nauwelijks geslapen hadden bleven we voornamelijk op onze kamer. Boekje gelezen en Eem CIV4 gespeeld, waarna ons kaarsje uitging....

De volgende dag met alle spullen weer naar het Sherwood gegaan. Helaas nog geen kamer, maar ze hadden wel iets anders voor ons! Het huis waar de expat zelf ook woonde had nog een kamer over. Het mooie ervan was dat we daarnaast ook een woonkamer van 25m2 erbij kregen en het was slechts 50 meter verderop. Na een lekkere lunch zijn we te voet naar een groot park geweest waar zich tientallen oude tempels in de Khmer stijl bevonden. Aan het einde van de middag waren we met recht moe en zijn we eindelijk lekker wezen zwemmen!
Overdag hadden we Alan nog gebeld om hem te feliciteren met zijn verjaardag. Hij zat samen met Maaike in Schotland... was dus nog een uurtje vroeger dan in Nederland.. Sorry broer voor je wakeupcall, maar ik was vast de eerste die je feliciteerde :)

In de avond samen met een Nederlands stel nog een nachttour gemaakt met een Tuk-Tuk om de mooi verlichte tempels te fotograferen.

De volgende dag weer een balansdag. Relaxen, lekker eten, relaxen, drinken en ’s avonds aan het water in een 17e eeuws herenhuis gegeten.

Vrijdag de dertiende was onze monkeyday! We zijn met de plaatselijke bus naar Lopburi gereden om met eigen ogen te zien hoe een stad door apen overgenomen kan worden. Daar aangekomen krioelde het werkelijk van de apen! We waren net op tijd voor hun middagmaal. Eem had van tevoren een zakje pinda’s gekocht om de aapjes te voeren. Het gezegde “een gegeven paard” heeft voor ons een andere betekenis gekregen. We hebben het dan ook vanaf nu veranderd in “een gegeven aap”.
Eerst gaf Eem een pinda die op zachtaardige en dankbare manier werd aangenomen door mr monkey. Even niet opletten en hij wist zich via Emilies schoot op te werken naar de hele zak, die binnen 1 seconde in zijn bezit was. Emilie pikte dit natuurlijk niet, dus pakte de zak gelijk weer van hem af.. Mr Monkey liet los, kwam op haar af en gaf haar een corrigerende tik. Het was menens haha! We besloten om hem de overwinning te gunnen en liepen de rest van de middag door Lopburi.

Om uiteindelijk terug te gaan naar het busstation besloten we een riksja te nemen. We waren echter net te laat aangekomen, de bus was 10 minuten geleden vertrokken en de volgende zou pas over 4 uur vertrekken. Onze chauffeur gebaarde dat we snel bij iemand achterop de motor moesten stappen. Dit deden we dan ook maar. Tussen het verkeer door begon onze achtervolging op de bus, die we binnen enkele minuten in zicht hadden. De coureur begon te toeteren en parkeerde zijn motor voor de bus. Onder luid gelach van de medepassagiers hadden we ons plekje in de bus bemachtigd!

Toen we er bijna waren besloot de bus niet verder te gaan, er zaten blijkbaar te weinig mensen in, dus moesten we uitstappen. Dan maar hopen dat er een andere bus zou komen! De eerste twee waren het niet maar gelukkig na een half uurtje was er dan toch een die ons mee kon nemen. Weer in Ayuttaya aangekomen hebben we bij een leuk tentje gegeten en zijn daarna weer naar onze regio gegaan waar we tot een uurtje of 2.00 biertjes gedronken hebben.

De volgende dag hebben we een lekkere thaise massage genomen. Hadden we na behoorlijk wat kilometertjes te hebben gelopen de afgelopen dagen wel verdiend! Emilie ging daarnaast ook nog naar de kapper, die durfde het bizarre kapsel dat ze in gedachte had niet aan, gelukkig maar ..?!
De rest van de dag hebben we nog een hoop geregeld; de was laten doen, informatie ingewonnen, spullen gepakt, treintickets gekocht en reservering gedaan bij nieuwe guesthouse.
De volgende dag zullen we namelijk per trein vertrekken naar Pakchong, om te gaan hiken in de jungle van KhaoYai National Park.